Events
Powering your event in a digital era
Waarom niet iets aanbieden waar iedereen beter van wordt?
🔋 Gewaardeerd bij bezoekers
Een opgeladen telefoon is (helaas) onmisbaar tegenwoordig. Zonder telefoon geen Apple Pay, ticketscan, bellen of Uber. 5–10% van de bezoekers gebruikt onze service — omdat ze ‘m écht nodig hebben. Je helpt je gasten, en ook je (bar)omzet.
💸 Verdien mee!
We weten: in de eventwereld telt elke euro. Daarom ontvangen jullie als partner commissie op elke verhuurde powerbank. Geen kleine lettertjes, gewoon samen iets extra’s verdienen – een slimme manier om bij te dragen én iets bij te verdienen.
🛠️ Zorgeloos, wij doen alles
Wij regelen alles, zodat jullie geen omkijken hebben. We leveren en halen alles op, zorgen voor een customised banner met jullie logo, bieden 24/7 online klantenservice (geen bot), regelen de facturatie én sturen na afloop een helder data-overzicht. Jullie hoeven nergens aan te denken.
Deze events
gingen je voor…













Power Partner Program
Verdien mee door ons te introduceren bij nieuwe locaties of evenementen
Lees meer...
Distraction or Connection?
Ik vergat laatst mijn telefoon thuis. Geen ramp, dacht ik. Lekker even offline, even terug naar mezelf. Tot ik ineens ergens in de stad stond, zonder Google Maps, zonder Apple Pay, zonder Insta… en zonder enig idee waar ik eigenlijk heen moest.
Daar stond ik dan, alleen, met mezelf en mijn ademhaling. En eerlijk? Dat laatste voelde ongemakkelijker dan ik wil toegeven.
Het zette me aan het denken. We zeggen allemaal dat we “best minder op onze telefoon willen zitten”, maar als puntje bij paaltje komt, raken we een soortpaniekerig zodra dat kleine rechthoekige ding niet binnen handbereik is.
Het is een rare relatie: we klagen dat we er te afhankelijk van zijn, maar kunnen ook gewoon niet meer zonder. Gemiddeld kijken we tegenwoordig 4 uur en 37 minuten per dag naar dat scherm — dat is ruim één volledige dag per week.
De natte nachtmerrie: toen de bar veranderde in een telefoonkerkhof
Het begon onschuldig. Iemand vroeg: “Mag ik mijn telefoon even achter de bar leggen om op te laden?” De bartender keek om zich heen, zag een hoekje naast de biervaten en dacht: ach, waarom niet.
Tien minuten later lagen er vijf telefoons.
Twintig minuten later: twaalf.
Na een uur? Een complete telefoonbegraafplaats naast de tap. Kabels door elkaar,
stickers met namen die loslaten door condens, en een barcrew die ondertussen probeert bestellingen bij te houden terwijl ze een mini-telefoonservice runnen.
En toen ging het mis. Een bezoeker stootte per ongeluk een halve liter IPA om. Vijf toestellen lagen meteen in een plasje speciaalbier te sudderen. Eén iPhone gaf nog een zielige trillende poging, de rest… stilte. Binnen dertig seconden veranderde je bar in een klantenservicebalie vol boze bezoekers, kapotte telefoons en stress.
Laadstations: de verborgen ROI die je niet op je budgetsheet zag
Je kent het wel. De line-up staat, de lichtshows knallen, de bars draaien op volle toeren. Alles lijkt perfect… tot je kijkt naar de baromzet en denkt: “Hmm, dat had hoger gekund.”
En nee, het ligt niet aan de prijzen, niet aan de crew en ook niet aan je artiesten. Het ligt aan iets dat vaak onzichtbaar blijft: lege telefoons.
Festivals zijn tegenwoordig volledig digitaal. Tickets, betaalpassen, Tikkies, QR-codes, Uber-ritjes naar huis — alles gaat via de telefoon. 85% van alle festivaltransacties verloopt tegenwoordig via mobiel. Maar op een terrein met tienduizenden bezoekers, slechte dekking en duizenden story’s is de batterij sneller leeg dan je bierkranen kunnen bijtappen.
Het resultaat? Bezoekers die niet meer kunnen pinnen, geen eten of drinken kopen en minder lang blijven hangen. En dat is omzet die je niet op je balans ziet, maar wel mist.
Distraction or Connection?
Ik vergat laatst mijn telefoon thuis. Geen ramp, dacht ik. Lekker even offline, even terug naar mezelf. Tot ik ineens ergens in de stad stond, zonder Google Maps, zonder Apple Pay, zonder Insta… en zonder enig idee waar ik eigenlijk heen moest.
Daar stond ik dan, alleen, met mezelf en mijn ademhaling. En eerlijk? Dat laatste voelde ongemakkelijker dan ik wil toegeven.
Het zette me aan het denken. We zeggen allemaal dat we “best minder op onze telefoon willen zitten”, maar als puntje bij paaltje komt, raken we een soortpaniekerig zodra dat kleine rechthoekige ding niet binnen handbereik is.
Het is een rare relatie: we klagen dat we er te afhankelijk van zijn, maar kunnen ook gewoon niet meer zonder. Gemiddeld kijken we tegenwoordig 4 uur en 37 minuten per dag naar dat scherm — dat is ruim één volledige dag per week.
De natte nachtmerrie: toen de bar veranderde in een telefoonkerkhof
Het begon onschuldig. Iemand vroeg: “Mag ik mijn telefoon even achter de bar leggen om op te laden?” De bartender keek om zich heen, zag een hoekje naast de biervaten en dacht: ach, waarom niet.
Tien minuten later lagen er vijf telefoons.
Twintig minuten later: twaalf.
Na een uur? Een complete telefoonbegraafplaats naast de tap. Kabels door elkaar,
stickers met namen die loslaten door condens, en een barcrew die ondertussen probeert bestellingen bij te houden terwijl ze een mini-telefoonservice runnen.
En toen ging het mis. Een bezoeker stootte per ongeluk een halve liter IPA om. Vijf toestellen lagen meteen in een plasje speciaalbier te sudderen. Eén iPhone gaf nog een zielige trillende poging, de rest… stilte. Binnen dertig seconden veranderde je bar in een klantenservicebalie vol boze bezoekers, kapotte telefoons en stress.
Laadstations: de verborgen ROI die je niet op je budgetsheet zag
Je kent het wel. De line-up staat, de lichtshows knallen, de bars draaien op volle toeren. Alles lijkt perfect… tot je kijkt naar de baromzet en denkt: “Hmm, dat had hoger gekund.”
En nee, het ligt niet aan de prijzen, niet aan de crew en ook niet aan je artiesten. Het ligt aan iets dat vaak onzichtbaar blijft: lege telefoons.
Festivals zijn tegenwoordig volledig digitaal. Tickets, betaalpassen, Tikkies, QR-codes, Uber-ritjes naar huis — alles gaat via de telefoon. 85% van alle festivaltransacties verloopt tegenwoordig via mobiel. Maar op een terrein met tienduizenden bezoekers, slechte dekking en duizenden story’s is de batterij sneller leeg dan je bierkranen kunnen bijtappen.
Het resultaat? Bezoekers die niet meer kunnen pinnen, geen eten of drinken kopen en minder lang blijven hangen. En dat is omzet die je niet op je balans ziet, maar wel mist.